i Mięguszowiecki Szczyt Wielki w Tatrach Bardzo poważnym wypadkiem zakończyła się wyprawa taternika na Mięguszowiecki Szczyt Wielki. Mężczyzna w trakcie wspinaczki odpadł ze ściany i spadł z 30 metrów, doznając przy tym urazów głowy, kręgosłupa oraz nogi. Dobra pogoda pozwoliła na przeprowadzenie szybkiej akcji ratowniczej. Poszkodowany taternik został przetransportowany do szpitala w Zakopanem. Dramat w Tatrach! Mężczyzna odpadł od ściany i spadł z 30 metrów. Doznał poważnych obrażeń W niedzielę (13 marca) w Tatrach doszło do kolejnego już w tym roku bardzo groźnego wypadku. Około południa taternik wspinający się na Mięguszowiecki Szczyt Wielki odpadł ze ściany i spadł z 30 metrów. Doznał przy tym szereg poważnych obrażeń, w tym urazów głowy, kręgosłupa i nogi. Na szczęście tego dnia w Tatrach panowała pogodna aura, która umożliwiła szybkie przeprowadzenie akcji ratowniczej. Poszkodowany taternik oraz jego partner zostali przetransportowani do szpitala w Zakopanem, gdzie trafili po opiekę lekarzy. Pomocy medycznej wymagał również turysta, który w okolicy Głazistego Żlebu doznał otwartego złamania podudzia. Z kolei w nocy z niedzieli na poniedziałek (13/14 marca) toprowcy ewakuowali turystów, którzy utknęli w rejonie Czarnych Ścian. PRZECZYTAJ: Zabił 10–letniego Filipa metalową rurką. Potwór z Kozłowa stanął przed sądem ZOBACZ: Śmiertelne potrącenie pod Oświęcimiem. Kierowca nie udzielił pomocy 32-latkowi Sonda Czy turyści wybierający się w góry powinni mieć wykupione ubezpieczenie? Śmierć na budowie muzeum. Robotnika zbiła butla gazowa.
Oryginalna opowieść: Slenderman to pseudonim nadany tajemniczej postaci widzianej w tle kilku zdjęć w jednym z tematów forum Something Awful. Na zdjęciach widniały dzieci oraz pewien tajemniczy człowiek o smukłej sylwetce. Czasami pojawiał się w długich, poskręcanych włosach na myśl przypominających macki. Szczupły mężczyzna został odkryty na forum w wątku skupionym
Do dramatu doszło w Chichach w gminie Żagań. 42-letni Krzysztof K. skatował swoją żonę Barbarę. 42-latka nie przeżyła bicia. Zmarła w szpitalu. Prokurator zlecił sekcję zwłok. Mężczyzna jest za dramatu doszło w maleńkich Chichach nocą z czwartku na piątek 1 września. W jednym z domów pijany 42-letni Krzysztof jak zwykle znęcał się na swoją żoną Basią. Dosłownie katował 43-latkę. Kopał i uderzał gdzie tylko popadło. Siła ciosów musiała być ogromna. Policjanci na ścianach znaleźli ślady krwi pobita Basia na pomoc czekała bardzo długo. Sadystyczny mąż nikomu nie powiedział o tym, jak skatował żonę. Mało tego, nie wpuszczał do mieszkania rodziny swojej żony. W tym czasie kobieta umierała leżąc na podłodze. W końcu trafiła do szpitala. Była już w stanie krytycznym. Sadysta uciekł z mieszkania. Możliwe, że pijany wsiadł do auta i odjechał. Kat szybko został zatrzymany przez walczyli o życie skatowanej Basi. Niestety nie udało się. 43-letnia kobieta zmarła w szpitalu we wtorek 5 nie zdradza szczegółów tragedii. – Ciało zostało zabezpieczone do sekcji, która wykaże przyczynę śmierci – mówi prokurator Andrzej Stefanowski z zielonogórskiej prokuratury się nam ustalić, że Krzysztof od wielu lat znęcał się na żoną. Bicie było wręcz na porządku dziennym. Zniewolona przez sadystę kobieta bała się mówić o swoim dramacie. Wszystko pozostawało w czterech ścianach ich domu. Krzysztof pracował w Niemczech. Po powrocie z pracy w domu urządzał piekło. Krzysztof był już karany za znęcanie się nad żoną. To nic nie pomogło. Dziś jego ofiara Basia nie żyje. Dotarliśmy do mecenasa Piotra Majchrzaka, oskarżyciela posiłkowego rodziny ofiary. – Na razie mężczyźnie postawiono zarzut pobicia. Będziemy starać się wykazać, że to nie było tylko pobicie, ale zabójstwo. Mąż znęcał się nad swoją żoną przez wiele lat i efektem tego jest śmierć kobiety – mówi mecenas Majchrzak.🧖♂️ Mężczyzna w zaparowanym pomieszczeniu. Emoji The Man in Steamy Room to sekwencja emoji 🧖 Person in Steamy Room i ♂ Male Sign. Są one łączone za pomocą łącznika o zerowej szerokości między każdym znakiem i wyświetlanego jako pojedynczy emoji na obsługiwanych platformach.To historia jak z horroru. 21-letni Zacharias Adrian Cavasos poznał 12-latkę za pomocą mediów społecznościowych. Kiedy się umówili na spotkanie, specjalnie przyjechał z Waszyngtonu do Oregonu. Mężczyzna potajemnie mieszkał w sypialni dziewczynki, ukrywając się w jej szafie. Zobacz film: "Historia Tanyi Nicole Kach. Seksualna niewolnica czy zbuntowana nastolatka?" spis treści 1. Dziecko umawia się przez internet 2. Areszt za wykorzystanie seksualne małoletniej 3. Adwokat: Cavasos myślał, że to związek romantyczny 1. Dziecko umawia się przez internet Zacharias Adrian Cavasos po raz pierwszy skontaktował się z dziewczynką w grudniu ubiegłego roku. Pisał do niej na Facebooku, Snapchacie, Instagramie oraz wysyłał SMS-y. Przez miesiącukrywał się w pokoju 12-latki (michigan sheriff) Według prokuratury Cavasos zaproponował 12-latce spotkanie. Dziewczynka miała go znaleźć w hotelu z kasynem, niedaleko miasta Kennewick. Zgodnie z opisem zawartym w aktach sądowych, Cavasos potajemnie przeprowadził się do pokoju dziewczynki kilka dni później. 21-latek zdemontował listwy utrzymujące materac, dzięki czemu mógł chować się pod łóżkiem. Ukrywał się również w szafie. Prawie 2 tyg później dziadek 12-latki odkrył i wykrzucił z domu Cavasosa. Mężczyznie jednak udało się znowu niezauważonym wślizgnąć się do pokoju dziewczynki. Według prokuratury przebywał tam kolejne 10 dni, kiedy został zatrzymany przez policję. 2. Areszt za wykorzystanie seksualne małoletniej Jak informuje "The Oregonian", Zacharias Adrian Cavasos został oskarżony o wykorzystywanie seksualne małoletniej w sądzie okręgowym w Portland w USA. Według prokuratury, Cavasos przyznał się do kontaktu z dziewczyną. Prokuratura potwierdziła również, że oskarżony przyznał się że "uprawiał seks z 12-latką wiele razy". "Kiedy zaczęłam czytać o charakterze zarzutów, naprawdę byłam bardzo zaskoczona. Nie byłam świadoma istnienia kogoś, kto mógłby przez miesiąc mieszkać w sypialni 12-latki" – przyznała sędzia Youlee Yim You. "Niepokoi mnie fakt, że pomimo znajomości wieku ofiary i faktu, że miał nie wracać do miejsca jej zamieszkania, zrobił to i rzekomo popełnił to samo przestępstwo" - dodała sędzia. 3. Adwokat: Cavasos myślał, że to związek romantyczny Thomas Price, adwokat Cavasosa, przekonał sędzię, by zwolniła jego klienta z aresztu. Mężczyzna ma czekać na proces w domu trzeźwości "Aloha", gdzie będzie pod stałą kontrolą policji. Price argumentował, że Cavasos jest niedojrzały emocjonalnie, może też być niepełnosprawny intelektualnie. Adwokat również podkreślił, że Cavasos nie ma przeszłości kryminalnej, a zarzuty nie dowodzą, że był brutalny. Według Price’a, 21-latek mógł uznać spotkanie z dziewczynką za "związek romantyczny". Prokuratura odrzuciała jego tłumaczenie. "Nie jest to możliwe, ponieważ ofiara nie może legalnie wyrazić zgody" – powiedziała Jennifer Martin, asystentka prokuratora. Przez miesiącukrywał się w pokoju 12-latki (michigan sheriff) Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez polecamy Read Rozdział 9 from the story Evermore |Stiles Stilinski [3] 𝖳𝗋𝖺𝗇𝗌𝗅𝖺𝗍𝗂𝗈𝗇 by Megan__Grey (𝐌𝐞𝐠𝐚𝐧) with 283 reads. wilkołak, theo, derek.
Ściany we krwi. Trup w szafie. Koszmar w Koszalinie Data utworzenia: 5 października 2021, 15:00. Scenę jak z horroru przeżyła mieszkanka bloku przy ulicy Staszica w Koszalinie, gdy obudzona waleniem w drzwi spojrzała przez wizjer. Przed jej drzwiami stał mężczyzna, z którego ran spływała krew. Krwawe ślady zostały też na ścianach. A to był dopiero początek tragedii... Ściany we krwi. Trup w szafie. Koszmar w Koszalinie Foto: Gryń Przemysław / Spokojną noc z niedzieli na poniedziałek w bloku przy ulicy Staszica w Koszalinie przerwało gwałtowne stukanie w drzwi jednego z mieszkań. – Gdy spojrzałam przez wizjer, zobaczyłam zakrwawionego mężczyznę, który krzyczał i prosił o pomoc – opowiada "Faktowi" kobieta. Przerażona tym, co zobaczyła za drzwiami, bała się je otworzyć. Koszalinianka zadzwoniła na numer alarmowy. Zakrwawiony mężczyzna błagał o pomoc. W mieszaniu, z którego uciekł, były zwłoki. Horror w Koszalinie Koszalin. Krwawa jatka przy Staszica Na miejscu pojawili się policjanci i ratownicy pogotowia. Ranny mężczyzna, Patryk Ż. (31 l.), zdołał im jeszcze wyjawić, co i gdzie się wydarzyło. – Według jego relacji został on zaproszony do mieszkania przez swojego 43-letniego znajomego z Warszawy, który w trakcie rozmowy wyszedł do kuchni, a gdy wrócił, to zaatakował go tasakiem – wyjaśnia "Faktowi" prokurator Ryszard Gąsiorowski z Prokuratury Okręgowej w Koszalinie. Przyszedł do warzywniaka i zatłukł pana Stasia. Życie sklepikarza było warte... dwa tysiące złotych Zabił przypadkową osobę. To miał być test. Zbrodnia w Olsztynie Zwłoki w szafie Ranny 31-latek wskazał mieszkanie, w którym rozegrał się horror. Lokal był zamknięty. Policjanci weszli do środka przez otwarte okno. I tam czekało na nich potworne odkrycie. W szafie leżały zwłoki gospodarza Jana P. (†59 l.). Po sprawcy nie było ani śladu. Po kilku godzinach w okolicach dworca PKP zatrzymano podejrzanego. To Tomasz S. (43 l.) z Warszawy, który niedawno wyszedł zza krat. Według śledczych to właśnie on bił tłuczkiem do mięsa Jana P., a potem go udusił. Mężczyzna miał rany głowy. Kilka godzin później 43-latek zaatakował też Patryka Ż. Zatrzymany Tomasz S. odmówił składania zeznań. Tragedia w Suszu. Znaleziono zakrwawione ciało byłego strażaka. Zatrzymano podejrzanego o zabójstwo Matka zabiła trójkę malutkich dzieci. Wstrząsające relacje sąsiadów. "Pies ujadał non stop, słychać było kłótnie" (Źródło: Fakt) PG/ib /8 Gryń Przemysław / Tragedia w Koszalinie. Tomasz S. podejrzany o zabójstwo Jana P. /8 - / Facebook Zamordowany Jan P. /8 Gryń Przemysław / Patryk Ż. /8 Gryń Przemysław / Patryk Ż. (31 l.), zdołał im jeszcze wyjawić, co i gdzie się wydarzyło. /8 Przemysław Gryń / Co było powodem zbrodni w Koszalinie? /8 Przemysław Gryń / Za tymi drzwiami rozegrał się horror. /8 Przemysław Gryń / Na ścianie nadal są widoczne ślady krwi. /8 Przemysław Gryń / Blok przy ulicy Staszica w Koszalinie. Masz ciekawy temat? Napisz do nas list! Chcesz, żebyśmy opisali Twoją historię albo zajęli się jakimś problemem? Masz ciekawy temat? Napisz do nas! Listy od czytelników już wielokrotnie nas zainspirowały, a na ich podstawie powstały liczne teksty. Wiele listów publikujemy w całości. Wszystkie historie znajdziecie tutaj. Napisz list do redakcji: List do redakcji Podziel się tym artykułem:
Funtime Freddy - postać z FNaF: Sister Location, tytułowy animatronik. Jest Funtime'ową wersją Freddy'ego Fazbeara zaprojektowaną przez Afton Robotics. Aktywuje się w nocy 2 i 3. Posiada Pacynkę Bonniego (Inaczej Bon-Bon). W 2 Nocy Uaktywnia się, gdy restartujemy energię w Breaker Room, a w 3 nocy Bon-Bon może nam wyskoczyć gdy "naprawiamy" Freddy'ego w Parts & Service. Występuje
FilmHaish Shebakir20151 godz. 32 min. {"id":"747681","linkUrl":"/film/Me%CC%A8z%CC%87czyzna+w+s%CC%81cianie-2015-747681","alt":"Mężczyzna w ścianie","imgUrl":" film nie ma jeszcze zarysu fabuły. {"tv":"/film/Me%CC%A8z%CC%87czyzna+w+s%CC%81cianie-2015-747681/tv","cinema":"/film/Me%CC%A8z%CC%87czyzna+w+s%CC%81cianie-2015-747681/showtimes/_cityName_"} {"linkA":"#unkown-link--stayAtHomePage--?ref=promo_stayAtHomeA","linkB":"#unkown-link--stayAtHomePage--?ref=promo_stayAtHomeB"} Na razie nikt nie dodał opisu do tego filmu. Możesz być pierwszy! Dodaj opis filmuZdjęcia do filmu nakręcono w Tel Awiwie (Izrael). "The Man in the Wall" ma wszelkie zadatki na wysokiej jakości thriller, ale twórcy nie udźwignęli ciężaru, który pokonał już wielu - z szalenie ciekawego pomysłu nie potrafili wycisnąć równie interesującego finału. więcejzdaniem społeczności pomocna w: 50% Na razie nikt nie dodał wątku na forum tego swoich sił i podziel się być pierwszy! Dodaj wątek na forum
Pobierz to darmowe Zdjęcie dotyczące Zawzięty Emocjonalny Mężczyzna W Koszuli Pozowanie Na Beżowej ścianie i odkryj ponad 1 Miliona profesjonalnych zdjęć stockowych na Freepik. #freepik #zdjęcie #mężczyzna #portret #przystojny
15 lat temu w Brazylii doszło do jednego z najbardziej niezwykłych incydentów z udziałem UFO i jego pasażerów. Jest to historia tak niezwykła, że gdyby nie to, iż wzbudziła żywe zainteresowanie mediów oraz poważnych badaczy, można byłoby uznać ją za miejską legendę. Jak bowiem odnieść się do opowieści, w której pasażerowie rozbitego UFO rozbiegają się po ponad stutysięcznym mieście, sprawiając niewyobrażalnie wiele kłopotów władzom i służbom porządkowym? Varginha to spore przemysłowe miasto leżące w południowej części stanu Minais Gerais, oddalone mniej więcej o tyle samo od trzech wielkich brazylijskich metropolii - Sao Paulo, Rio de Janeiro i Belo Horizonte. W położonym na kilku wzgórzach mieście, które słynie jako centrum eksportu kawy, znajdują się trzy szpitale i kilka wyższych uczelni. Przedziwna i momentami przerażająca saga przypominająca swym przebiegiem mało skomplikowany scenariusz filmu science-fiction, rozpoczęła się nocą z 19 na 20 stycznia 1996 roku kilka kilometrów od miasta. Około pierwszej w nocy Oralinę de Freitas obudził dziwny hałas. Jak się okazało, coś przeraziło stado bydła na ranczu, które znajdowało się pod zarządem jej męża. Kiedy kobieta podeszła do okna, zauważyła coś nadzwyczajnego. Oto nad stadem rozjuszonych i spanikowanych zwierząt unosił się ciemny walcowaty obiekt. Oralina szybko obudziła męża i razem z nim obserwowała dalszy przebieg zdarzenia, choć żadne z małżonków nie miało odwagi, aby wyjść na pastwisko i zbadać sprawę z bliska. Obiekt unosił się dość nisko nad ziemią i przemieszczał w iście ślimaczym tempie. Uwagę świadków wzbudził także dym lub para, które się z niego wydobywały. Po kilkudziesięciu minutach UFO, które wydawało się mieć spore techniczne problemy, zniknęło rolnikom z oczu. Ci, przerażeni i zdumieni, poinformowali o tym wkrótce właściciela rancza. Kolejny epizod tej niezwykłej historii rozegrał się kilkanaście godzin później w biały dzień w stutysięcznym dynamicznym brazylijskim mieście. Trzy młode kobiety - siostry da Silva oraz Katia Xavier (kolejno w wieku 14, 16 i 22 lat), wracały na skróty do domu przez rozbudowującą się dzielnicę miasta. Przechodząc przez działkę, na której stał niewielki opuszczony budynek, jedna z nich zwróciła uwagę na kogoś, kto jak się zdawało kucał przy jego ścianie. Jak jednogłośnie przyznawały potem kobiety, to co niebawem ujrzały było najgorszym widokiem w ich życiu, gdyż ów ktoś przypominał z wyglądu samego "Diabła". Najstarsza z nich, Katia, wspominała potem, że to, co wtedy widziała, "nie było ani człowiekiem, ani zwierzęciem". Pod ścianą w skulonej pozycji znajdowała się pokraczna humanoidalna postać o dużej głowie zwieńczonej trzema kostnymi naroślami przypominającymi "rogi" i wielkich czerwonych oczach. Istota była bezwłosa, jej lśniąca, jakby naoliwiona skóra miała kolor czerwono-brązowy, a widoczne na niej wyraźnie nabrzmiałe żyły lub ścięgna sprawiały, że stwór wyglądał niczym mały, bo 120-centymetrowy, atleta. W powietrzu roznosił się także zapach amoniaku. Kiedy istota zwróciła ku kobietom swą twarz, te przerażone rzuciły się do ucieczki. Jeszcze przez długi czas nie mogły dojść do siebie. Kiedy matka sióstr da Silva udała się na miejsce zdarzenia pragnąc dowiedzieć się, co doprowadziło jej córki do tak silnego wstrząsu psychicznego, nie zastała tam nic oprócz wygniecionej trawy i unoszącego się chemicznego odoru. Wieści szybko rozchodziły się po okolicy i już niebawem stało się głośno o czerwonym diable z osiedla Jardim Andere. Wiadomość o tym wydarzeniu trafiła też do Ubirajary Rodriguesa - miejscowego prawnika i nauczyciela akademickiego, który wolny czas poświęcał znacznie bardziej egzotycznej dziedzinie, jaką jest ufologia. Okazało się, że dymiący obiekt obserwowany nad farmą i przerażający stwór widziany popołudniem 20 stycznia nie były jedynymi dziwnymi wydarzeniami i były ze sobą powiązane. Wkrótce Rodrigues zaczął otrzymywać inne doniesienia od ludzi, którzy twierdzili, że w Varginhi wydarzyło się coś nie z tego świata. Wśród informatorów znajdowali się zarówno wojskowi, żandarmi, pielęgniarki, jak i postronni obserwatorzy. Sprawą zainteresowały się także lokalne, a następnie ogólnokrajowe media, a szum wokół przypadku sprawiał, że pojawiali się coraz to nowi świadkowie. Rodrigues i jego kompan, Vitorio Pacaccini ustalili, że dziwne rzeczy w Varginhi działy się już od wczesnych godzin porannych 20 stycznia. Policja od rana zasypywana była zgłoszeniami na temat dziwnych "zwierząt" wałęsających się w okolicach lasu na granicy z osiedlem Jardim Andere. Jeden z miejscowych studentów otwierając rankiem okno zauważył dziwną "oślizgłą" postać, która przepełzała alejką. Inne tego typu stworzenia przechodnie widzieli ponoć w miejskim parku. Po licznych doniesieniach, sprawę zgłoszono straży pożarnej, w której gestii leżała sprawa radzenia sobie z dzikimi zwierzętami. Jakiś czas później na osiedlu, gdzie widziano istotę znaleźli się wyposażeni w specjalistyczny sprzęt strażacy, którzy ruszyli w las na poszukiwania. Po dwóch godzinach udało się schwytać pierwsze stworzenie - takie samo, jakie widziała Katia Xavier i siostry da Silva. Nie stawiało ponoć większego oporu, a świadkowie widzieli potem, jak okaz wywozi w dal wojskowa ciężarówka. Nietypowa sytuacja związana z biegającymi po mieście szkaradnymi obcymi wymagała szybkiej reakcji ze strony służb porządkowych, które nie zawsze zachowywały odpowiednią delikatność i dyskrecję. Do ufologów zgłaszało się wiele osób, które twierdziły, że widziały albo sam moment schwytania istot, albo zetknęły się z nimi w innych okolicznościach. Schwytanie dwóch kolejnych stworzeń przez grupę uzbrojonych żołnierzy widzieć miał mężczyzna uprawiający jogging. Według niego, wojskowi wynieśli z lasu dwa worki. W jednym coś wyraźnie się szamotało. Dziwaczna akcja pościgu za domniemanymi obcymi nie obeszła się jednak bez ofiar. Ufologowie dowiedzieli się, że w schwytaniu czwartej z istot brał udział żandarm Marco Chereze, który ponoć jako jedyny dotknął istoty bez rękawic ochronnych. Tego dnia, kiedy w Varginhi trwało wielkie zamieszanie, Chereze zatrzymał się przy domu, aby poinformować, że bierze udział w poważnej akcji i może nie wrócić na kolację. Kilka dni później trafi do szpitala z silnym bólem pleców, któremu towarzyszyła gorączka. Dwudziestokilkuletni żandarm zmarł 15 lutego. Rodzina nigdy nie poznała oficjalnej przyczyny jego śmierci. Raport z sekcji zwłok mówił jedynie o wykryciu w organizmie "toksycznej substancji". Konflikt z rodziną zmarłego, która domagała się oficjalnych wyjaśnień zaogniły także "prośby" ze strony władz o pochowanie Marco w zapieczętowanej trumnie i nie zwlekanie z pochówkiem. Choć wielokrotnie twierdzi się, że Chereze był ofiarą incydentu w Varginhi, nie ma na to odpowiednich dokumentów i sprawa nadal pozostaje otwarta. Rodrigues, Pacaccini i inni ufologowie otrzymali też zgłoszenia od osób, które twierdziły, że wiedziały, co działo się z istotami po ich schwytaniu, choć trzeba przyznać, że istnieją rozbieżne szacunki, co do ostatecznej ilości "obcych" wałęsających się po Varginhi. Mówi się o czterech lub nawet ośmiu osobnikach, choć druga liczba wydaje się być mocno zawyżona. Większość z nich po ujęciu miała trafić bezpośrednio do szpitali, gdzie przeprowadzono ich wstępne badania. Jedna z relacji mówiła o obserwacji zwłok istoty w skrzyni przed Szpitalem Humanitas, gdzie w otoczeniu wojskowych badał je lekarz. Szpital General, gdzie przewieziono drugą z istot został zamknięty na całą noc i obsadzony przez wojsko, o czym informowały potem pracujące tam pielęgniarki, choć przełożeni zabraniali im kontaktu z mediami i ufologami. Badacze starali się sprawdzić każdy ślad mogący powiedzieć więcej o tym, co zdarzyło się 20 stycznia. W tym celu Rodrigues i Pacaccini spotkali się z wieloma osobami, jednak większość z nich zmuszona była zachować anonimowość z racji obaw o pracę lub bezpieczeństwo. Z tego też powodu incydent z Varginhi bywa często krytykowany przez sceptyków, bowiem w dużej mierze opiera się o anonimowe relacje i "przecieki". Z drugiej strony należy pamiętać, że wydarzenie to nie rozchodziło się wcale pocztą pantoflową, wręcz przeciwnie - zainteresowanie i presja ze strony mediów były ogromne, organizowano w tej sprawie specjalne konferencje prasowe, a relacje i filmy poświęcone Varginhi do dziś można z łatwością znaleźć w internecie. Entuzjastyczny odzew ze strony świadków sprawił, że udało się odkryć wiele innych mniej lub bardziej ciekawych wątków w sprawie tego, co stało się 20 stycznia. Pojawiły się głosy mówiące o filmach, na których uwieczniono zarówno pogoń, jak i sekcję zwłok ciał rzekomych obcych. Wszystkie tropy prowadziły jednak do armii oraz ośrodków badawczych, gdzie wszelki ślad się urywał. Informatorzy twierdzili, że co najmniej jedno ciało przekazane zostało do zbadania Uniwersytetowi Campinas a te, które znalazły się w szpitalach, zostały potem przetransportowane do wojskowych placówek. O losach rozbitków z Varginhi wiadomo właściwie tylko tyle. Pojawiły się pogłoski mówiące, że niektóre z istot zostały schwytane żywcem i pojawili się tacy, którzy twierdzili, że je widzieli. Nie wiadomo jednak, czy wierzyć im, czy też nie. Po wielu latach historia z Varginhi, wzorem bliźniaczych do niej opowieści o katastrofach UFO z Roswell, czy choćby Gdyni, pozostaje bez rozwiązania i ostatecznych odpowiedzi. Wojsko i władze zaprzeczyły, aby 20 stycznia 1996 r. wydarzyło się coś szczególnego i nie skomentowały rewelacji ufologów. Nie wszyscy jednak zdołali zachować milczenie. Dla przykładu, jeden z pracowników naukowych, którego zapytano o rozbitków z Varginhi stwierdził, że póki pozostaje czynny zawodowo, nie może nic mówić. Historia o czerwonookich stworach tak mocno odcisnęła się w pamięci mieszkańców miasta, że relacje o obserwacjach postaci napływały jeszcze przez kilka miesięcy po 20 stycznia 1996 roku. Niektóre były całkiem ciekawe, jak historia opowiedziana przez Terezinhę Clepf, która przeżyła przerażające spotkanie z istotą w pobliżu jednej z restauracji. Równie enigmatyczne pozostają losy obiektu, który widziany był przez małżeństwo Freitasów. Okazało się bowiem, że nikt nie zgłosił podobnego incydentu (za wyjątkiem pewnej niejasnej, choć bardzo podobnej relacji z 13 stycznia 1996 i rewelacji pewnego wojskowego, który twierdził, że obiekt został wyśledzony przez radary) i nie wiadomo, co stało się z rzekomym UFO, jeśli rzeczywiście istoty, które sprawiły brazylijskim służbom porządkowym tak wiele kłopotu, były jego pasażerami. Pojawiły się bowiem alternatywne hipotezy dotyczące ich pochodzenia i natury, a niektórzy upatrywali w nich zbiegłych na wolność efektów eksperymentów genetycznych czy nawet pozaziemskich "żyjących sond". Za realnością wydarzeń w Varginhi przemawia fakt, że zajęli się nimi poważni badacze, pragnący poskładać w jedną całość szereg poszlak i relacji uzyskiwanych bądź to od osób bezpośrednio zaangażowanych w pościg i badania na istotach, bądź też zwykłych obywateli, którzy napotkali je na swej drodze. Minusem w sprawie jest jednak to, że mimo wszystko brak jakichkolwiek oficjalnych dowodów i potwierdzeń, choć wielu widzi w tym skutek sprawnie przeprowadzonej akcji utajniania faktów dotyczących tego zdarzenia. Opisane powyżej wydarzenie to jedna z ostatnich wielkich ufologicznych sensacji w "starym stylu". Od tego czasu nie wydarzyło się nic na podobną skalę. Choć niewiele udało się w tej sprawie wyjaśnić, mieszkańcom Varginhi to jednak nie przeszkadza. Od czasu, gdy świat dowiedział się o mieście dzięki rzekomej katastrofie niezidentyfikowanego obiektu, kwitnie tam UFO-turystyka. Nawet przystanki autobusowe w Varginhi mają kształt latających spodków….
mężczyzna w ścianie horror
