Polska w większej części jest krajem: Quiz Przyrodniczo-Geograficzny DRAFT. 12th - 11th grade. 0 times. Geography. 0% average accuracy. 10 months ago. team_the
Odpowiedzi Mandarynka<3 odpowiedział(a) o 17:39 ma szerokie kopyta, które umożliwiają mu wyprawy po śniegu :))) 0 0 Uważasz, że ktoś się myli? lub
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii. Zasięg tundry. fiń. tunturi – „łysa góra”) – bezdrzewna formacja roślinna kształtująca się w zimnych klimatach stref arktycznej i subarktycznej na półkuli północnej. Charakteryzuje się występowaniem gleb tundrowych, stale zamarzniętym podglebiem i bardzo niską pokrywą roślinną
iStockRenifery W Zimowej Tundrze - zdjęcia stockowe i więcej obrazów Renifer - Renifer, Arktyka, ŚniegPobierz to zdjęcie Renifery W Zimowej Tundrze teraz. Szukaj więcej w bibliotece wolnych od tantiem zdjęć stockowych iStock, obejmującej zdjęcia Renifer, które można łatwo i szybko #:gm930868708$9,99iStockIn stockRenifery w zimowej tundrze – Zdjęcia stockoweRenifery w zimowej tundrze - Zbiór zdjęć royalty-free (Renifer)OpisReindeer grazing in the tundra during winterObrazy wysokiej jakości do wszelkich Twoich projektów$ z miesięcznym abonamentem10 obrazów miesięcznieNajwiększy rozmiar:3000 x 2000 piks. (25,40 x 16,93 cm) - 300 dpi - kolory RGBID zdjęcia:930868708Data umieszczenia:16 marca 2018Słowa kluczoweRenifer Obrazy,Arktyka Obrazy,Śnieg Obrazy,Zwierzę Obrazy,Rosja Obrazy,Zima Obrazy,Tundra Obrazy,Natura Obrazy,Bez ludzi Obrazy,Fotografika Obrazy,Rogaty Obrazy,Dziki obszar Obrazy,Horyzontalny Obrazy,Jeleniowate Obrazy,Klimat polarny Obrazy,Krajobraz Obrazy,Otwarta przestrzeń - Ustawienia Obrazy,Pole śniegowe Obrazy,Pokaż wszystkieCzęsto zadawane pytania (FAQ)Czym jest licencja typu royalty-free?Licencje typu royalty-free pozwalają na jednokrotną opłatę za bieżące wykorzystywanie zdjęć i klipów wideo chronionych prawem autorskim w projektach osobistych i komercyjnych bez konieczności ponoszenia dodatkowych opłat za każdym razem, gdy korzystasz z tych treści. Jest to korzystne dla obu stron – dlatego też wszystko w serwisie iStock jest objęte licencją typu licencje typu royalty-free są dostępne w serwisie iStock?Licencje royalty-free to najlepsza opcja dla osób, które potrzebują zbioru obrazów do użytku komercyjnego, dlatego każdy plik na iStock jest objęty wyłącznie tym typem licencji, niezależnie od tego, czy jest to zdjęcie, ilustracja czy można korzystać z obrazów i klipów wideo typu royalty-free?Użytkownicy mogą modyfikować, zmieniać rozmiary i dopasowywać do swoich potrzeb wszystkie inne aspekty zasobów dostępnych na iStock, by wykorzystać je przy swoich projektach, niezależnie od tego, czy tworzą reklamy na media społecznościowe, billboardy, prezentacje PowerPoint czy filmy fabularne. Z wyjątkiem zdjęć objętych licencją „Editorial use only” (tylko do użytku redakcji), które mogą być wykorzystywane wyłącznie w projektach redakcyjnych i nie mogą być modyfikowane, możliwości są się więcej na temat obrazów beztantiemowych lub zobacz najczęściej zadawane pytania związane ze zbiorami zdjęć.
Tłumaczenia w kontekście hasła "jestem typowym mieszkańcem" z polskiego na angielski od Reverso Context: Tak oczywiście, jestem typowym mieszkańcem Ziemi.
Z jaką regularnością sikają renifery i co jeszcze warto wiedzieć o tych okazałych zwierzętach.#1. Historia o Rudolfie, reniferze z czerwonym nosem, nie wzięła się zupełnie z niczego. Niektóre renifery faktycznie mają bowiem czerwone nosy, co wiąże się z dużą liczbą gęsto „upakowanych” naczyń krwionośnych bezpośrednio pod skórą. Nie jest to więc żadna ujma na reniferowym honorze, a naturalna rzecz wynikająca z biologii.#2. Jest wiele miejsc, w których renifery nie występowały naturalnie, a jednak z jakiegoś powodu do nich trafiły. Bodaj najdziwniejszym z takich miejsc był… brytyjski okręt podwodny HMS Trident. Wdzięczni Rosjanie podarowali załodze w 1941 roku renifera o imieniu Pollyanna. Renifer pływał wraz z załogą, aż urósł do takich rozmiarów, że nie dało się go normalnie wyprowadzić na zewnątrz. #3. Renifery nie trafiły samodzielnie też na Alaskę. Sprowadzono je dopiero na początku XIX wieku, kiedy okolicznym mieszkańcom zaczęły doskwierać coraz poważniejsze braki pożywienia. Kupiono wtedy 16 reniferów, by po nieco ponad 100 latach populacja reniferów na Alasce rozrosła się do ponad 640 tysięcy sztuk. Trzeba przyznać, że inwestycja zwróciła się ze sporą nawiązką.#4. Zmiana koloru oczu - to jedna z tych umiejętności, których niektórzy ludzie zdecydowanie pozazdrościliby reniferom. Jednak w przypadku zwierząt ma to wymiar nie tyle estetyczny, co praktyczny. Renifery żyją w regionach, w których jest bardzo mało światła. Dlatego zależnie od pory roku kolor ich oczu zmienia się od złotego po niebieski - dzięki temu łatwiej im wypatrzeć potencjalne drapieżniki.#5. Skąd wzięła się historia o reniferach z czerwonymi nosami już wiemy. A skąd legenda o latających reniferach św. Mikołaja? Jak można przypuszczać, tzw. grzybki miały w tym swój udział. Naukowcy „nakryli” renifery na rozkoszowaniu się halucynogennymi substancjami, o czym zresztą wiedzieli już skandynawscy pasterze (i np. niektórym zdarzało się pić mocz reniferów, by samemu zakosztować haju…).#6. Z mniej przyjemnych informacji wspomnieć należy, że niestety wszystko wskazuje na to, że Rudolf był kobietą - podobnie jak wszystkie inne renifery świętego Mikołaja. Parytety trafił szlag. A skąd takie niepoprawne politycznie wnioski? A stąd, że tylko samice reniferów mogą w grudniu pochwalić się swoim porożem. Większość samców reniferów zrzuca poroże na początku grudnia i zimą występuje „łysa”. Renifery mają taką swoistą „wadę fabryczną”, że nie mogą jednocześnie iść i się załatwiać, muszą zrobić specjalną przerwę na załatwienie spraw fizjologicznych. Co najciekawsze, odbywa się to z niemal doskonałą regularnością! Renifery sikają dokładnie co 6 mil marszu - od czego Finowie wzięli nawet jednostkę odległości. Tyle wynosi „poronkusema”, czyli po polsku mówiąc… siki renifera. Źródła: 1, 2, 3, 4
Podle oficiálních údajů bylo v Yamalu zjištěno asi 200 druhů lišejníků. Mechy a lišejníky jsou úzce propojeny a tvoří "koberce", obvykle z jednoho druhu. Nejběžnější jsou: zelené a rašelinné mechy, mech (jelení mech), liconium kladonia, arktická červená borovice. Výše uvedené tundrové rostliny jsou jako barevný
For faster navigation, this Iframe is preloading the Wikiwand page for Renifer tundrowy. Connected to: {{:: Z Wikipedii, wolnej encyklopedii {{bottomLinkPreText}} {{bottomLinkText}} This page is based on a Wikipedia article written by contributors (read/edit). Text is available under the CC BY-SA license; additional terms may apply. Images, videos and audio are available under their respective licenses. Please click Add in the dialog above Please click Allow in the top-left corner, then click Install Now in the dialog Please click Open in the download dialog, then click Install Please click the "Downloads" icon in the Safari toolbar, open the first download in the list, then click Install {{::$
Animals that eat both other animals and plants are called omnivores. Lemmings, voles, caribou, arctic hares and squirrels are examples of tundra herbivores at the bottom of the food web. They often have a strong sense of smell to help them find food underneath the snow.
Wybierając się w podróż po Norwegii naszym ogromnym marzeniem było zobaczenie reniferów. A jest ich w tym kraju pod dostatkiem, szczególnie na dalekiej północy. To piękne i bardzo majestatyczne zwierzęta. Mi przypominają pluszaki. Spotkania z tymi zwierzętami to jedno z najpiękniejszych wspomnień z naszej podróży po Norwegii i Finlandii samochodem. Poznajcie świat treści1 GDZIE ŻYJĄ RENIFERY? CO JEDZĄ? 2 RENIFERY W NORWEGII I FINLANDII – GDZIE SPOTKAMY RENIFERY? ZWIERZĘTA W NORWEGII. GDZIE ŻYJĄ RENIFERY? 3 CZY RENIFERÓW MOŻNA SIĘ BAĆ?4 KARASJOK – WIOSKA LUDU SAAMI / HODOWLA RENIFERÓW – GDZIE ŻYJĄ RENIFERY? GDZIE ŻYJĄ RENIFERY? CO JEDZĄ? Renifery to zwierzęta stadne, jeleniowate. Żyją w północnych rejonach Europy, Azji i Ameryki Północnej. Zmieniają kolor swojego futra w zależności od pory roku: latem jest szarobrązowy, zimą białawy. To zwierzęta roślinożerne, uwielbiają konsumować porosty, które odnajdują nawet zakopane głęboko w śniegu, ze względu na świetnie rozwinięty zmysł Skandynawii większość reniferów jest udomowiona, ale żyją też renifery dzikie, nie należące do nikogo. Długość życia reniferów to maksymalnie 20 lat. Ich grube, gęste futro umożliwia przetrwanie zimy i chroni przed dużym samce i samice posiadają rogi. Na renifery polują: wilki, rosomaki, rysie i niedźwiedzie. Dla cieląt reniferów niebezpieczny może być nawet Laponii funkcjonuje tzw. rok lapoński, który jest bardzo mocno związany z rocznym cyklem hodowania tych zwierząt. I tak:Wiosną cielą się wiosny i lata to okres odzyskiwania sił po mroźnej cechują wędrówki w góry wysokie, ponieważ jest tam reniferom chłodniej i renifery unikają dokuczliwych bardzo o tej porze roku – jesień renifery można spotkać na bagnach i lasach brzozowych, zielonych pastwiskach. W tym czasie zwierzęta te gromadzą tłuszcz na – renifery schodzą z gór do niższych partii. Zaczyna się – zima – śnieg zaczyna pokrywać pastwiska i renifery zaczynają jeść porosty. Trudniej znaleźć im pożywienie, dokarmiane są paszą. Właściciele w tym czasie przeznaczają część zwierząt na – renifery są w nizinnych strefach, w lasach iglastych. Nadal są dokarmiane, aby nie padły z niedożywienia. Gruba warstwa śniegu przykrywa zwierzętom dostęp do – wiosna to czas kiedy renifery powracają na zielone pastwiska, a łanie zaczynają się zatoczył koło. RENIFERY W NORWEGII I FINLANDII – GDZIE SPOTKAMY RENIFERY? ZWIERZĘTA W NORWEGII. GDZIE ŻYJĄ RENIFERY? Norwegia to przepiękny kraj z wielkim bogactwem przyrodniczym. Północ Norwegii to już sama przyroda – nie ma tam miast, dużego ruchu ulicznego, zgiełku. Ulice są puste, mieszkańców okolicznych wiosek nie widać. Jadąc mija się tylko, co jakiś czas kampery, podróżników na rowerach, piechurów. Jest pusto, cicho, zimno i pięknie. No i są renifery!!! Im dalej na północ, tym ich coraz więcej. Renifery w Norwegii pokochały zimniejsze tereny dalekiej nie lubią żyć w samotności, tak jak chociażby łosie, które również żyją w Norwegii. Uwielbiają pustkowia, tereny dzikie, górskie płaskowyże. Prócz tego, potrafią także całymi stadami poruszać się po ulicach i nie mają zamiaru ustąpić miejsca przejeżdżającym turystom. To my tu jesteśmy gośćmi, nie renifery, Norwegia to ich teren, musimy się podporządkować. Renifery są wszędzie!Zwiedzając Norwegię czekaliśmy z niecierpliwością, kiedy zobaczymy pierwszego rogacza. Renifery to wspaniałe pluszaki! Na południu nie spotkamy tych pięknych zwierząt, ale im dalej na północ zaczną nam się ujawniać w swojej całej na północy spotkaliśmy renifery na stacji benzynowej, które towarzyszyły nam przy tankowaniu samochodu, w centrum małych norweskich wiosek, na poboczach ulic. Dla Norwegów to widoki całkiem normalne, dla nas RENIFERÓW MOŻNA SIĘ BAĆ?Są to zwierzęta bardzo spokojne, nie pojawiają się na ulicy nagle i niespodziewanie, tak jak w Polsce sarny, jelenie, co może grozić wypadkiem. W Norwegii zamiast znaku z sarną ostrzegającego przed nagłym pojawieniem się zwierzyny na ulicy, są znaki z reniferem lub w Norwegii i Finlandii na początku nas zachwycały, natomiast z czasem, kiedy było ich coraz więcej i więcej zaczynaliśmy się obawiać wypadku samochodowego z ich udziałem, co było dla mnie dużym źródłem stresu, aby żadnego przypadkiem nie potrącić samochodem. W Norwegii jest zwyczaj, że kierowcy jadący naprzeciwko dają znak światłami, że zaraz spotkamy renifery na drodze, co jest jednoznacznym sygnałem, aby zwolnić i Norwegii jest sporo wypadków z udziałem reniferów. I to nie dlatego że niespodziewanie pojawiają się na drodze, ale dlatego że jest ich, aż tak czasie naszej podróży spotkaliśmy parę Polaków, którzy zwiedzali Norwegię na rowerach. Opowiedzieli nam historię, jak uratowali renifera leżącego przy drodze, który został potrącony przez samochód. Brawo dla nich i renifera, którego udało się uratować!Przeczytajcie: Lofoty – niezwykłe wyspy – WIOSKA LUDU SAAMI / HODOWLA RENIFERÓW – GDZIE ŻYJĄ RENIFERY? Hodowlą reniferów zajmują się północy Norwegii odwiedziliśmy też wioskę Karasjok. Jest to niewielka miejscowość, w prowincji Finnmark, ok. 30 km od granicy z Laponią. Żyją tu rdzenni Saamowie, a wiec ludzie dla których całym życiem są renifery. Mieliśmy możliwość zapoznania się ze sposobem hodowania reniferów, rokiem lapońskim, który ściśle związany jest z życiem tych zwierząt oraz poznaliśmy kulturę, zwyczaje autochtonicznego ludu północny, a więc ludu Saami. Hodowla reniferów to ich sposób na życie, ich cały świat, kultura, wiadomo od kiedy Saamowie zaczęli hodować renifery. Hodowlę reniferów rozwinęli na dobre w XVI wieku. Hodowali różne gatunki tych zwierząt i oswajali używali reniferów do przemieszczania się. Z poroża wytwarzało się przedmioty codziennego użytku, pozyskiwano mięso reniferów, a z ich skóry wyrabiano odzież. Saamowie byli koczownikami, a towarzyszyły im w tym trybie życia renifery. Koczowniczy styl życia zakończył się w XX wieku. Zaczęto hodować renifery stacjonarnie na pastwiskach. Dzisiaj ten system hodowli łączą z polowaniem i nie służą już do transportu. Do tego wykorzystuje się już motocykle lub skutery śnieżne. Renifery mają możliwość migracji na dużych obszar, ale ograniczonych, są segregowane i oznaczane Każdy właściciel jest w stanie rozpoznać swojego renifera po oznakowaniu przy uchu. Rodzina przemieszcza się razem z reniferami. Wszystko toczy się zgodnie z porami roku i rytmem to piękne i dostojne zwierzęta. Cieszę się, że mieliśmy możliwość poznania ich środowiska życia, historii dotyczącej wypasania tych zwierząt oraz zwyczajów ludu Saami. Chcielibyśmy w te rejony kiedyś wrócić na dłużej, szczególnie do Laponii. Nawet sroga zima nie byłaby nam straszna. Odbyliście już spotkanie z reniferami? Oko w oko z reniferem? Dajcie znać w komentarzu? Więcej o Norwegii i Finlandii znajdziecie tutaj: Norwegia FinlandiaZapraszam Was również na mój Instagram oraz fanpage na FacebookuDo zobaczenia gdzieś w drodze!
673 views, 9 likes, 5 loves, 3 comments, 0 shares, Facebook Watch Videos from Pomerania Fun Park: RUDI- Renifer tundrowy, to z pewnością Nasz ulubieniec! tak bardzo cieszy z wyjścia na wybieg,
obejrzyj 01:38 Thor Love and Thunder - The Loop Czy podoba ci się ten film? Renifer Wielkość Wysokość w kłębie: samiec 1-1,2 m Waga: samiec 100-140 kg, samica jest mniejsza Występowanie Renifer: północne koło podbiegunowe, Mongolia i część Chin. Karibu: Alaska, Kanada i Grenlandia. Charakterystyka Gęsta sierść w różnych odcieniach brązu, szarości i beżu. Pysk jest owłosiony aż do warg. Obie płcie mają duże, rozgałęzione poroże. W czasie corocznej migracji karibu pokonują 9000 kilometrów przez kanadyjską tundrę, gdzie temperatura waha się od plus 30 do minus 40°C. Szerokie kopyta pomagają im wędrować po pokrywie śnieżnej, służą jako wiosła w trakcie przepraw rzeki i pomagają wygrzebać porosty. Galeria[] Karibu
Dla podgatunków północnoamerykańskich stosuje się nazwę karibu. Renifery potrafią długo i wytrwale biegać. Większość roku spędzają na wędrówkach, zimą schodzą na południe do zalesionych okolic, na wiosnę wracają do tundry. Samice i ich potomstwo żyją stadnie, ale dorosłe samce poza okresem rui prowadzą samotny tryb życia.
Co jest ciekawego w tym tundrze? Na jakim obszarze zamieszkuje zwierzę? Co zawiera jego dieta? Postaramy się odpowiedzieć na te i inne pytania w naszym materiale. Tundra Wolf: Opis Reprezentantami podgatunku są duże drapieżniki. Samce osiągają rozmiary rzędu 135 cm przy średniej masie ciała 40 kg. Jeśli chodzi o wilki-wilki, nie są one gorsze od męskich osobników, jeśli chodzi o długość ciała. Jednak ich waga zwykle nie przekracza 35 kg. Wilk tundrowy ma niezwykle gruby, puszysty i długi futro. Włosie prowadzące może osiągnąć 15-16 cm, a podszewka osiąga 7 cm, większość przedstawicieli podgatunku ma bardzo jasny kolor, dla którego są znani z definicji "białego wilka". Funkcje zachowania Biały wilk jest uniwersalnym myśliwym. Takie zwierzęta mają wyjątkowo zmysłowy węch, doskonałe widzenie i słyszenie. Zwierzęta pobierają pokarm w stadach. Każdy członek grupy zna swoje zadanie. Niektóre wilki dostają rolę naganiaczy, inni - napastnicy. Po zdobyczy wilki tundry poruszają się w jednym łańcuchu. Każda osoba próbuje umieścić łapy na torach pozostawionych przez poprzedniego członka paczki. To zachowanie mylą niedoświadczonych trackerów, którzy myślą, że tylko jedno zwierzę przeszło wzdłuż dostępnej ścieżki. Wilki Tundry zbierają się w stosunkowo małych stadach. Grupa zazwyczaj obejmuje parę dominującą dorosłych, a także młode osoby z przeszłości. W niektórych przypadkach można zobaczyć pojedyncze zwierzęta z innych stad. Te ostatnie zajmują podrzędną pozycję w niepowiązanej grupie. Życie na północy jest trudne. Stada nie są w stanie nakarmić wielu ust. Dlatego w grupach tylko dominujący samiec i samica dają potomstwo. Aby pokrewni, inni dorośli zwykle opuszczają rodzinę, a później tworzą własne stada. Dieta Wilki Tundry przystosowały się do jedzenia na dowolnym pastwisku. Po pojawieniu się na wybrzeżu morskim, takie drapieżniki zamieniają się w padlinożerców, zjadając na brzeg trupy ssaków, ryb i bezkręgowców. Na kontynencie przedstawiciele podgatunków żerują na małych zwierzętach, na przykład miniaturowym gryzoni lemingi syberyjskich. Powyższe jedzenie pomaga białym wilkom nie umrzeć z głodu. Jednak, aby przybrać na wadze i wyprodukować potomstwo, drapieżcy muszą polować na bardziej imponującą zdobycz: Renifer to duże zwierzę o wadze od 100 do 220 kg. W stadach pokonują znaczne odległości, jednocześnie wydobywając roślinność spod śniegu. Kobiety produkują po jednym dziecku. To młode, niedojrzałe osobniki reniferów zajmują główną część diety tundry. Biały zając jest typowym mieszkańcem tundry i północnej części Eurazji. Waga dorosłych może osiągnąć 6 kg. Zwierzę doskonale przystosowane do chodzenia po śniegu. Dzięki białemu kolorowi skutecznie maskuje przed drapieżnikami. Biała kuropatwa to dość duże ptaki zamieszkujące tundrę i tajgę. Zimą zmieniają swój brązowy kolor na biały. Noc spędzają pod śniegiem, kopiąc tak zwane dziury. Podobnie jak wiele innych drapieżnych zwierząt, białe wilki stanowią szczyt łańcucha pokarmowego. Poza człowiekiem, ta bestia nie ma już naturalnych wrogów. Młode osobniki czasami zabijają niedźwiedzie lub rosomaki. Jednak zdarza się to bardzo rzadko. Komunikacja wewnątrz grupy W stadach wilki tundry wytwarzają szeroką gamę dźwięków. Naukowcy rozróżniają kontakt i odległy sposób komunikowania się takich drapieżników. Pierwsza grupa konwencjonalnych symboli używana jest w bliskim kontakcie z krewnymi. Obejmuje to marudzenie, parskanie, warczenie, piszczenie. Takie dźwięki służą wilkom do ostrzegania o niebezpieczeństwie, wyrażania uczuć agresji, strachu lub przyjaznego nastawienia. Jeśli chodzi o dalszą komunikację, tutaj warto zwrócić uwagę na różne rodzaje wycie, za pomocą których alarmują lub ostrzegają osoby postronne. Takie dźwięki są słyszalne w odległości kilku kilometrów. Wilki Tundry są również w stanie komunikować się z gestami. Na przykład uciśnięte uszy i ruchy ogona na bok wskazują na dobrą wolę jednostki. Uśmiech i uniesione włosy z tyłu głowy wskazują na agresję. Poddając mocniejszego brata, wilk leży na plecach, odsłaniając wrażliwy brzuch. Tundra Wolf - Ciekawe fakty Jakie inne fascynujące fakty są znane o tych zwierzętach? O białych wilkach można powiedzieć: Najwięksi przedstawiciele podgatunku zamieszkują skrajnie północną część Ameryki i Eurazję. Mężczyźni tutaj mogą osiągnąć wagę ponad 80 kg. Przywódcy stad mają status niedotykalnych. Jednak w grupach może istnieć kilka innych dominujących wilków, które tłumią zamieszki i zapewniają porządek. Dorosły wilk może przyspieszyć do prędkości około 65 km / h i wykonać skok do odległości 5 metrów. Osoby zagłodzone mogą za jednym razem wchłonąć do 20 kg jedzenia. Podczas ruchu paczki, lider jest zawsze z przodu, utrzymując ogon w podniesionej pozycji. Ze względu na surowe warunki klimatyczne i brak pożywienia, tylko połowa cieląt urodziła się z życia.
As Arctic ice begins to melt, polar bears leave the tundra and venture onto the frozen ocean in search of seals to prey on. Their sharp claws and the fur on the bottoms of their feet give them
Opisz niesamowite stworzenie np. Feniks yeti itp. po angielsku
In the drier inland tundras, spongy turf and lichen heaths develop. Across the southerly Arctic tundra, which is marked by vast areas of low relief, boggy peat soils with an abundance of lakes and meandering rivers prevail. These coastal plain areas are dominated by sedges and cotton grass, and mosses including Sphagnum are common.
Please verify you are a human Access to this page has been denied because we believe you are using automation tools to browse the website. This may happen as a result of the following: Javascript is disabled or blocked by an extension (ad blockers for example) Your browser does not support cookies Please make sure that Javascript and cookies are enabled on your browser and that you are not blocking them from loading. Reference ID: #046228ce-1259-11ed-9134-57596f6e5357
. 31pt9mzxvr.pages.dev/16731pt9mzxvr.pages.dev/77731pt9mzxvr.pages.dev/27831pt9mzxvr.pages.dev/43931pt9mzxvr.pages.dev/56631pt9mzxvr.pages.dev/12831pt9mzxvr.pages.dev/76431pt9mzxvr.pages.dev/84131pt9mzxvr.pages.dev/53531pt9mzxvr.pages.dev/99031pt9mzxvr.pages.dev/73731pt9mzxvr.pages.dev/10531pt9mzxvr.pages.dev/47131pt9mzxvr.pages.dev/69031pt9mzxvr.pages.dev/731
renifer jest typowym mieszkańcem tundry
