Za pomocnika składka na ubezpieczenie zdrowotne wynosi 9 % od kwoty podstawy wymiaru stanowiącej 33,4 % przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw w czwartym kwartale roku poprzedniego, włącznie z wypłatami z zysku. Składka od nowej podstawy wymiaru obowiązuje od dnia 1 kwietnia danego roku.
Przedsiębiorcy zatrudniający zleceniobiorców muszą rozpatrywać ich podleganie ubezpieczeniom społecznym z uwzględnieniem daty zawarcia umowy zlecenia. Umowy zawarte przed 14 stycznia 2000 r. z własnym pracownikiem, które trwają do dnia dzisiejszego, nadal nie podlegają obowiązkowi oskładkowania. Aby płatnik prawidłowo mógł rozliczyć umowę zlecenia, umowę agencyjną, umowę o świadczenie usług, w pierwszej kolejności musi ustalić datę zawarcia takiej umowy. Dopiero wówczas prawidłowo ustali zasady podlegania ubezpieczeniom. Obowiązek ubezpieczeń społecznych Podstawowym kryterium objęcia ubezpieczeniami społecznymi i ubezpieczeniem zdrowotnym umowy zlecenia zawartej przed 14 stycznia 2000 r. był czas jej trwania. Umowy zlecenia podlegały obowiązkowo ubezpieczeniom, jeżeli były zawierane: na okres dłuższy niż 14 dni, z jednym zleceniodawcą na okres krótszy niż 15 dni i przerwa między umowami była krótsza niż 60 dni (umowy podlegały sumowaniu). W takich sytuacjach ubezpieczenia emerytalne oraz rentowe były obowiązkowe, ubezpieczenie chorobowe było dobrowolne, natomiast ubezpieczenie wypadkowe było obowiązkowe, jeżeli umowa była wykonywana w siedzibie płatnika lub w miejscu prowadzenia działalności (art. 6 ust. 1 pkt 4 i ust. 5 ustawy systemowej w brzmieniu obowiązującym do 29 grudnia 1999 r.). Po nowelizacji ustawy (dla umów zawartych od 14 stycznia 2000 r.), przy rozstrzyganiu obowiązku objęcia ubezpieczeniem społecznym bez znaczenia pozostaje okres, na który została zawarta umowa zlecenia. Istotne znaczenie ma natomiast fakt, czy umowa ta została zawarta z własnym pracownikiem oraz czy zleceniobiorca ma jeszcze inne tytuły do ubezpieczeń. PRZYKŁAD Radosław K. wykonywał umowę zlecenia zawartą na okresy od 1 do 6 czerwca 1999 r. oraz od 1 do 12 lipca 1999 r. W tym czasie ubezpieczony nie posiadał żadnego innego tytułu do obowiązkowych ubezpieczeń. Z tytułu wykonywania powyższych umów Radosław K. podlegał obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym, gdyż zsumowane umowy były zawarte na okres dłuższy niż 14 dni, a przerwa między umowami była krótsza niż 60 dni. Aby ustalić, czy umowa zlecenia zawarta przed 14 stycznia 2000 r. podlegała dobrowolnie ubezpieczeniom społecznym, zleceniodawca musiał posiadać wiedzę o innych obowiązkowych tytułach ubezpieczeniowych tego zleceniobiorcy. Ubezpieczony mógł jednocześnie prowadzić działalność gospodarczą, być emerytem lub rencistą czy być zatrudnionym w ramach stosunku pracy. W takich przypadkach następował tzw. zbieg tytułów do ubezpieczeń, który często powodował, że umowa zlecenia nie podlegała obowiązkowo oskładkowaniu. Nowelizacja ustawy systemowej, która weszła w życie 30 grudnia 1999 r., zmieniła jednak zasady podlegania ubezpieczeniom społecznym przez osoby wykonujące pracę na podstawie umowy zlecenia, umowy agencyjnej lub innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia. Dlatego do umów zlecenia zawieranych od 14 stycznia 2000 r. (po upływie 14 dni od dnia wejścia w życie tej ustawy) stosuje się zmienione przepisy. Istotne zmiany przy zbiegach tytułów ubezpieczeń zaprezentowano w tabeli. Najważniejsze różnice w oskładkowaniu umów zleceń w zależności od daty ich zawarcia PRZYKŁAD Rafał W. pracował w firmie na podstawie umowy o pracę. Pracodawca zawarł z nim 1 stycznia 1999 r. umowę zlecenia na wykonanie prac, które nie pokrywały się z zakresem obowiązków pracownika. Z tytułu umowy zlecenia pracownik nie podlegał obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym i nie zgłosił się do nich dobrowolnie. Umowa zlecenia została rozwiązana z pracownikiem 28 lutego 2007 r. Jednak pracodawca ponownie rozpoczął współpracę z Rafałem W. od 2 kwietnia 2007 r., również na umowę zlecenia. Umowa ta została zawarta po 13 stycznia 2000 r., zatem pracownik podlega obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym i zdrowotnemu zarówno z umowy o pracę, jak i z umowy zlecenia. PRZYKŁAD Renata S. wykonywała pracę w spółce z w okresie od 1 do 31 stycznia 2014 r. na podstawie umowy zlecenia. Z tytułu tej umowy w styczniu 2014 r. otrzymała 800 zł. Jednocześnie od 1 kwietnia 2009 r. pozostaje z tą spółką w stosunku pracy z miesięcznym wynagrodzeniem 2500 zł. Osoba ta podlega obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym i ubezpieczeniu zdrowotnemu zarówno z tytułu umowy o pracę, jak i z tytułu umowy zlecenia. Pracodawca był zobowiązany zgłosić tę osobę od 1 kwietnia 2009 r. do obowiązkowych ubezpieczeń emerytalnego, rentowych, chorobowego i wypadkowego oraz do obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego z kodem 01 10 xx. Nie ma natomiast potrzeby zgłaszania pracownicy do ubezpieczeń z tytułu zawartej umowy zlecenia wykonywanej w styczniu 2014 r. Składki od przychodów z obydwu umów muszą zostać rozliczone w jednym raporcie imiennym ZUS RCA. Zleceniobiorca, który nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym z danego tytułu ubezpieczeniowego, może przystąpić dobrowolnie do ubezpieczeń emerytalnego i rentowych. Wtedy obowiązkowo zostanie objęty ubezpieczeniem wypadkowym, natomiast nie ma możliwości przystąpienia do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego. PRZYKŁAD Pracodawca zawarł umowę zlecenia z własnym pracownikiem 20 grudnia 1999 r. Umowa była wykonywana do 30 listopada 2004 r. w siedzibie płatnika. W tym czasie trwała też umowa o pracę. W trakcie obowiązywania umowy zlecenia objęcie ubezpieczeniami emerytalno-rentowymi z tej umowy miało charakter dobrowolny, ponieważ została zawarta przed 14 stycznia 2000 r. Jeżeli zleceniobiorca przystąpiłby do ubezpieczeń dobrowolnie, to obowiązkowo podlegałby również ubezpieczeniu wypadkowemu, gdyż umowa była wykonywana w siedzibie pracodawcy. Obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego Przy ustalaniu obowiązku opłacania składki na ubezpieczenie zdrowotne nie ma znaczenia, kiedy umowa zlecenia została zawarta, a także ile zleceniobiorca ma innych tytułów do ubezpieczeń. Składkę na ubezpieczenie zdrowotne opłaca się z każdego tytułu obowiązkowo. Jedynym wyjątkiem są umowy zleceń zawarte z uczniami gimnazjów, szkół ponadgimnazjalnych, szkół ponadpodstawowych oraz ze studentami (do ukończenia 26. roku życia), które nie są obejmowane ubezpieczeniami społecznymi i zdrowotnym ani obowiązkowo, ani dobrowolnie. PRZYKŁAD Student w wieku 22 lat wykonuje umowę zlecenia w spółce z i jednocześnie jest zatrudniony na umowę o pracę w innej firmie. Z tytułu stosunku pracy podlega obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym, natomiast z tytułu wykonywania umowy zlecenia nie podlega ubezpieczeniom ani obowiązkowo, ani dobrowolnie. Odpowiedzi na pytania Czytelników W naszej spółce od lat pracuje zleceniobiorca, będący jednocześnie rencistą. Umowa zlecenia została zawarta w 1999 r. Czy w związku z tym, że umowa tego zleceniobiorcy trwa nieprzerwanie wiele lat, rencista nadal nie podlega obowiązkowi ubezpieczeń społecznych? Tak. Umowa zlecenia zawarta przed 14 stycznia 2000 r. z emerytem lub rencistą nadal nie powoduje obowiązku ubezpieczeń społecznych. Do chwili rozwiązania tej umowy zleceniobiorca podlega obowiązkowo tylko ubezpieczeniu zdrowotnemu.
Osoba ta podlega obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym jako pracownik. Osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą i jednocześnie zatrudniona na umowę o pracę (płaca wyższa od minimalnego wynagrodzenia) z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej obowiązkowo opłaci tylko składkę na ubezpieczenie zdrowotne.
Wstęp……….3Rozdział I Pojęcia oraz rodzaje ubezpieczeń społecznych Pojęcie i regulacje prawne ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych……….5 Rodzaje ubezpieczeń społecznych……….10 Osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej……….11 Osoby współpracujące z osobami prowadzącymi działalność gospodarczą……….13 Rozdział II Struktura i obowiązek ubezpieczeń osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą oraz osób z nimi współpracujących Ustalenie obowiązku ubezpieczenia społecznego i ubezpieczenia zdrowotnego……….16 Zawieszenie działalności gospodarczej……….19 Zasady dokonywani zgłoszeń do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego oraz wyrejestrowywanie z ubezpieczeń 21 Wysokość i podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne……….22 Rozliczanie i opłacanie składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne……….26 Skutki nieterminowego opłacania składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne………. 28 Rozdział III Analiza podlegania ubezpieczeniom społecznym i zdrowotnym przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą na przykładzie wspólników spółek X oraz Y Ogólna charakterystyka firm „Firma windykacyjna X Spółka Jawna” oraz „Kancelaria Prawna Y Spółka komandytowa” ………. 30 Firma windykacyjna X spółka jawna……….31 Kancelaria Prawna Y Spółka komandytowa ……….33 Analiza podlegania ubezpieczeniom społecznym i zdrowotnym przez wspólników spółek „Firma windykacyjna X Spółka jawna” oraz „Kancelaria Prawna Y Spółka komandytowa”……….. 36 Realny koszt ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych wspólników spółek X oraz Y ……….40 Zakończenie……….43 Bibliografia………. 45 Akty prawne………. 45 Serwis internetowy………. 45 Spis schematów………. 46 Pobrań : 0 Pobierz, wysyłając SMS o treści pod numer 92505 Wpisz otrzymany kod : Po wpisaniu kodu, kliknij "Pobieram PDF/DOCX", pobieranie rozpocznie się automatycznie Koszt 25 zł netto | 30,75 zł brutto
Zgłoszenie członka rodziny do ubezpieczenia zdrowotnego. Wspomnieć należy, że w okresie podlegania przez pracownika obowiązkowym ubezpieczeniom zdrowotnym konieczne jest zgłoszenie do takiego ubezpieczenia członka jego rodziny, jeśli ten nie posiada własnego tytułu do ubezpieczenia.
Pracownicy są objęci obowiązkowo ubezpieczeniem zdrowotnym. Ubezpieczenie zdrowotne zapewnia dostęp do świadczeń opieki zdrowotnej. Jakie zasady podlegania ubezpieczeniu zdrowotnemu obowiązują pracowników - urzędników? Obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne pracowników Obowiązkowo ubezpieczeniu zdrowotnemu podlegają pracownicy w rozumieniu ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Dla celów ubezpieczeń przyjmuje się, że pracownikiem jest osoba pozostająca w stosunku pracy. Takimi pracownikami są pracownicy służby cywilnej wchodzący w skład korpusu służby cywilnej oraz pracownicy urzędów państwowych. Ubezpieczenie zdrowotne jest oparte w szczególności na zasadach równego traktowania oraz solidarności społecznej. Ubezpieczeni podlegający ubezpieczeniu zdrowotnemu mają prawo do równego dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej i wyboru świadczeniodawców spośród tych świadczeniodawców, którzy zawarli umowę z Narodowym Funduszem Zdrowia. Zgłoszenia do ubezpieczenia zdrowotnego Obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego uważa się za spełniony po zgłoszeniu do ubezpieczenia zdrowotnego osoby podlegającej temu obowiązkowi oraz opłaceniu składki w terminie i na ściśle określonych zasadach. Zgłoszenia do ubezpieczenia zdrowotnego dokonuje się wciągu 7 dni od daty powstania obowiązku ubezpieczenia. Zgłoszenia dokonuje płatnik składek poprzez wypełnienie formularzy ZUS ZUA oraz ZUS ZZA. Wysokość składki na ubezpieczenie zdrowotne Obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego uważa się za spełniony po zgłoszeniu do ubezpieczenia zdrowotnego osoby podlegającej temu obowiązkowi oraz opłaceniu składki na ubezpieczenie zdrowotne w terminie. Składka na ubezpieczenie zdrowotne jest miesięczna i niepodzielna i wynosi 9 proc. podstawy wymiaru. Taka wysokość składki na ubezpieczenie zdrowotne obowiązuje od dnia 1 stycznia 2007 roku. Podstawą wymiaru jest przychód brutto pomniejszony o składki na ubezpieczenie społeczne płacone przez pracownika. Składki płacone przez pracownika, to składka na ubezpieczenie emerytalne płacona przez pracownika w wysokości 9,76 proc., składka na ubezpieczenie rentowe płacona przez pracownika w wysokości 1,5 proc. podstawy wymiaru oraz składka na ubezpieczenie chorobowe w całości finansowana przez pracownika i wynosząca 2,45 proc. podstawy wymiaru. Co oznacza, że składkę na ubezpieczenie zdrowotne nalicza się od kwoty 86,29 proc. wynagrodzenia brutto, czyli od dochodu pracownika. Składka na ubezpieczenie zdrowotne pracownika jest w całości pobierana z tego dochodu. Osoba ubezpieczona ubezpieczeniem zdrowotnym obowiązkowo ma możliwość zgłoszenia do takiego ubezpieczenia członków rodziny. Nie wpływa to jednak na wysokość składki, na ubezpieczenie zdrowotne. Składki na ubezpieczenie zdrowotne za dany miesiąc kalendarzowy należy rozliczać i opłacać w następujących terminach: do 5 dnia następnego miesiąca - jednostki budżetowe i samorządowe zakłady budżetowe, do 10 dnia następnego miesiąca - osoby fizyczne opłacające składkę wyłącznie za siebie, do 15 dnia następnego miesiąca - pozostali płatnicy. Podstawa prawna: Ustawa z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. 1998 nr 137 poz. 887) Ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 roku o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. 2004 nr 210 poz. 2135) Przygotuj się do stosowania nowych przepisów! Poradnik prezentuje praktyczne wskazówki, w jaki sposób dostosować się do zmian w podatkach i wynagrodzeniach wprowadzanych nowelizacją Polskiego Ładu. Tyko teraz książka + ebook w PREZENCIE
Zmianę tę trzeba stosować już od grudnia 2021 r. Dobrowolne ubezpieczenia nie ustaną jeśli składka za grudzień 2021 r., której termin płatności przypada w styczniu 2022 r., będzie opłacona po terminie albo nie będzie opłacona. Jeśli ubezpieczenia dobrowolne ustaną przed grudniem 2021 r., czyli w listopadzie osoba nie będziePiąty wpis z cyklu „12 Przykazań transgranicznego delegowania pracowników” dotyczy zasad podlegania ubezpieczeniom społecznym i zdrowotnym przez pracowników oddelegowanych. W naszym cyklu przedstawiamy najistotniejsze kwestie związane z oddelegowaniem pracowników do wykonywania pracy w innym państwie. W każdym z wpisów zostały przedstawione w szczegółowy sposób odrębne zagadnienia, natomiast całokształt artykułów stanowi kompendium ogólnej wiedzy na temat transgranicznego delegowania pracowników. Podsumowanie Przy oddelegowaniu pracownika, konieczne jest ustalenie właściwego ustawodawstwa. Zaświadczenie o zabezpieczeniu społecznym potwierdza podleganie pracownika konkretnemu ustawodawstwu. Obowiązek odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne oddelegowanego pracownika, może ciążyć na pracodawcy lub na pracowniku. Ubezpieczenie społeczne pracownika oddelegowanego do pracy za granicą Przepisy unijne stanowią, iż osoby, które wykonują pracę w więcej niż jednym państwie członkowskim UE, EOG lub Szwajcarii, podlegają ustawodawstwu tylko jednego państwa członkowskiego. Dla określenia obowiązków ubezpieczeniowych pracownika, konieczne jest więc ustalenie właściwego ustawodawstwa. Tym samym, co do zasady, nie powinno dochodzić do sytuacji, w której podatnik opłacałby składki na ubezpieczenia społeczne w dwóch lub więcej państwach. Zasady ustalania właściwego ustawodawstwa zostały określone w Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego. Różnią się one w zależności od podejmowanej formy aktywności zawodowej oraz uwarunkowań osobistych podatnika. W przypadku pracownika oddelegowanego przez polskiego pracodawcę do wykonania pracy za granicą, jeżeli okres oddelegowania nie przekracza 24 miesięcy, a pracownik nie został oddelegowany w celu zastąpienia innej osoby, co do zasady, podlega on polskiemu ustawodawstwu. W przypadku wykonywania pracy poza UE oraz EOG obowiązuje – jeżeli została zawarta – umowa o zabezpieczeniu społecznym, zawarta pomiędzy Polską a krajem, do którego delegowany jest pracownik. Umowy te oparte są na: zasadzie równego traktowania, zasadzie stosowania jednego ustawodawstwa, zasadzie sumowania okresów ubezpieczenia, zasadzie zachowania praw nabytych (eksportu świadczeń). Aktualnie Polska posiada umowy międzynarodowe o zabezpieczeniu społecznym z: Jugosławią (Obecnie dotyczy: Czarnogóry, Serbii, Bośni i Hercegowiny), Macedonią, USA, Kanadą, Quebec, Koreą Południową, Australią, Ukrainą, Mołdawią. Potwierdzeniem właściwości ustawodawstwa jest wydawane na wniosek zainteresowanego zaświadczenie A1 (w przypadku krajów z UE/EOG) oraz specjalny dokument wydawany przez organy ubezpieczeń społecznych państwa, z którego oddelegowywany jest pracownik (w przypadku krajów, z którym podpisane jest porozumienie o zabezpieczeniu społecznym). Przepisy ustawy regulującej kwestie ubezpieczeń zdrowotnych stanowią, że spełnienie przesłanek do objęcia ubezpieczeniami społecznymi jest jednoznaczne z objęciem danej osoby obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego. W konsekwencji, podleganie pod ubezpieczenia społecznego w Polsce oznacza jednoczesne podleganie pod ubezpieczenia zdrowotne. Ustawodawstwo polskie w zakresie ubezpieczeń społecznych pracowników oddelegowanych W przypadku pracowników, którzy podlegają polskiemu ustawodawstwu w zakresie ubezpieczeń społecznych, oddelegowanych przez polskiego pracodawcę do wykonania określonej pracy w innym państwie, ich warunki ubezpieczeń pozostają praktycznie tożsame z tymi, które obowiązują w przypadku wykonywania pracy na terytorium Polski. Zmianie podlega natomiast sam sposób obliczania podstawy wymiary składek. Obowiązek odprowadzania składek na ubezpieczenie społeczne, w przypadku pracownika oddelegowane za granicę, ciąży na pracodawcy. Z kolei w przypadku pracownika oddelegowanego do wykonywania pracy na terytorium Polski, jeżeli podlega on polskim ubezpieczeniom społecznym, jego pracodawca powinien zarejestrować się dla tych celów w Polsce. Istnieje jednak możliwość, aby oddelegowany do Polski pracownik przejął te obowiązki na siebie, co będzie skutkowało brakiem konieczności rejestrowania się przez pracodawcę jako płatnik na terytorium Polski. Podsumowując, ustalenie właściwego ustawodawstwa jest kluczowe do wywiązania się z obowiązku opłacania ubezpieczenia społecznego i zdrowotnego. WSPÓŁAUTOR: Joanna Krajnik, Konsultant, Transgraniczne delegowanie pracowników Cykl „12 Przykazań transgranicznego delegowania pracowników” składa się z poniższych artykułów: Transgraniczne delegowanie pracowników Oddelegowanie a delegacja Pracownik oddelegowany do pracy w Polsce Pracownik za granicą a PIT w Polsce Delegowanie pracowników – ubezpieczenia społeczne i zdrowotne Delegowanie pracowników – dokumentacja Delegowanie pracowników – umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania Delegowanie pracowników – opodatkowanie dochodów w innych krajach Delegowanie pracowników roczne zeznanie podatkowe Dyrektywa o transgranicznym delegowaniu pracowników Delegowanie pracowników – łatwiej z doradcą podatkowym Delegowanie pracowników – wątpliwości
Kiedy zleceniobiorca podlega ubezpieczeniom społecznym? Zasady podlegania ubezpieczeniom w ZUS-ie przez zleceniobiorców uregulowane są przez ustawę o systemie ubezpieczeń społecznych (dalej: ustawa o sus). Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 4 oraz art. 12 ust. 1 Ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych
Prawo do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych mają nie tylko osoby objęte ubezpieczeniem zdrowotnym. W pewnych przypadkach prawo to przysługuje także osobom nie posiadającym tytułu do ubezpieczenia. Dzieci i kobiety w ciążyTak jest w przypadku kobiet w okresie ciąży oraz dzieci. Zgodnie z ustawą o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych osoby nie posiadające ubezpieczenia, ale posiadające obywatelstwo polskie i posiadające miejsce zamieszkania na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, które nie ukończyły 18 roku życia lub są w okresie ciąży, porodu i połogu posiadają prawo do świadczeń zdrowotnych finansowanych ze środków zdrowotne w przypadku tych osób udzielane są po przedstawieniu dokumentupotwierdzającego:wiek – w przypadku dzieci i młodzieży;ciążę lub połóg – w przypadku i osoby bezrobotnePrawo do świadczeń zdrowotnych mają osoby, które spełniają kryterium dochodowe określone w ustawie o pomocy społecznej i otrzymały decyzję wójta (burmistrz, prezydenta miasta). Decyzja taka jest ważna 90 dni od dnia określonego w decyzji, którym jest dzień złożenia wniosku. W przypadku udzielania świadczeń w stanie nagłym termin liczony jest od dnia rozpoczęcia udzielania świadczeń zarejestrowani w urzędzie pracy podlegają obowiązkowi ubezpieczenia również: Czy mogę odliczyć od podatku wydatki na leki?Ponadto prawo do świadczeń opieki zdrowotnej mają:osoby, które były narażone na zakażenie poprzez kontakt z osobami zakażonymi lub materiałem zakaźnym (w zakresie badań w kierunku błonicy, cholery, czerwonki, duru brzusznego, durów rzekomych A, B i C, nagminnego porażenia dziecięcego),osoby uzależnione od alkoholu (w zakresie leczenia odwykowego),osoby uzależnione od narkotyków,osoby z zaburzeniami psychicznymi (w zakresie psychiatrycznej opieki zdrowotnej),osoby pozbawione wolności,cudzoziemcy umieszczeni w strzeżonym ośrodku lub przebywający w areszcie w celu wydalenia,posiadacze Karty Polaka, w sytuacji potrzeby skorzystania ze świadczeń opieki zdrowotnej w stanach nagłych (chyba że umowa międzynarodowa, w której RP jest stroną, przewiduje zasady bardziej korzystne).Koszt powyższych świadczeń finansowany jest z budżetu również serwis: Prawa pacjenta Opisz nam swój problem i wyślij zapytanie. powinni zgłaszać te osoby do ubezpieczenia zdrowotnego na ZUS ZZA – jeśli powstał obowiązek podlegania tylko temu ubezpieczeniu lub na ZUS ZUA – jeśli osoby te będą podlegały ubezpieczeniom społecznym i ubezpieczeniu zdrowotnemu i wyrejestrowywać je z tych ubezpieczeń po ustaniu tytułu ubezpieczenia na ZUS ZWUA,Zasady podlegania ubezpieczeniom społecznym i zdrowotnym przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą oraz zbiegi ubezpieczeń (16) Przez administrator 6 marca 2019 Wyłączono Wstęp……….3 Rozdział I Pojęcia oraz rodzaje ubezpieczeń społecznych Pojęcie i regulacje prawne ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych……….5 Rodzaje ubezpieczeń społecznych……….10 Osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej……….11 Osoby współpracujące z osobami prowadzącymi działalność gospodarczą……….13 Rozdział II Struktura i obowiązek ubezpieczeń osób prowadzących…
Tak naprawdę spółka z o.o. nie musi odprowadzać tego rodzaju składek do ZUS, choć tylko, gdy jest wieloosobowa. Zasadniczo wspólnicy wieloosobowych spółek z o.o., którzy nie są powiązani ze spółką umową o pracę, nie podlegają obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym. W przypadku spółek jednoosobowych powyższa zasada doznajeMamy już marzec, pierwszy kurz związany z wprowadzeniem Polskiego Ładu opadł, jednakże pytań i wątpliwości nadal bardzo dużo. Zmiany w ubezpieczeniu zdrowotnym to jeden z bardziej gorących tematów, interesujących moich Klientów. Dziś przyjrzymy się jednemu z ważniejszych pytań nurtujących osoby bardzo aktywne zawodowo (mających swój udział w kilku rodzajach działalności, spółek) – ile składa zdrowotnych muszą płacić? Na wstępie, zachęcam Cię do zapoznania się z wpisem, który znajdziesz tutaj. Dzisiejszy wpis to kontynuacja wątpliwości i opinii na temat sposobu ustalania ilości opłacanych składek zdrowotnych i podstawy wymiaru składki. I. Pozarolnicza działalność gospodarcza + spółka jawna Jak wynika z przepisów ustawy zdrowotnej podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne ustala się na zasadach opisanych w ustawie zdrowotnej, a zastosowanie konkretnych zasad uzależnione jest od formy opodatkowania. Tak jak przedsiębiorca ma do wyboru kilka form opodatkowania, tak i wspólnik spółki jawnej może dokonać stosownego wyboru (wspólnik wybiera spośród: skali podatkowej, podatku liniowego oraz ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych). Poza tym, zgodnie z art. 8 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, wspólnik spółki jawnej jest traktowany, na potrzeby ubezpieczeń społecznych, jak przedsiębiorca. W konsekwencji, wspólnik spółki jawnej podlega ubezpieczeniom i opłaca składki na zasadach analogicznych jak osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą. Pod kątem ubezpieczeń społecznych, osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą i będąca wspólnikiem spółki jawnej ma jeden tytuł do ubezpieczeń społecznych, a prowadzi kilka rodzajów działalności gospodarczej. W kontekście ubezpieczenia zdrowotnego, trzeba odwołać się do art. 82 ust. 2a ustawy zdrowotnej: Jeżeli ubezpieczony prowadzi więcej niż jedną pozarolniczą działalność, o której mowa w art. 81 ust. 2, składka na ubezpieczenie zdrowotne jest opłacana od sumy dochodów. Tak ustalona podstawa wymiaru składki nie może być niższa niż wskazana w art. 81 ust. 2b. Jeśli więc podatek z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej i z tytułu uczestnictwa w spółce jawnej będzie opłacany w tej samej formie, przykładowo, według skali podatkowej, to składka zdrowotna będzie jedna, a podstawa wymiaru składek to będzie suma dochodów z obu tych rodzajów działalności. Jeśli podatek z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej podatek opłacany jest według skali podatkowej, a przychody ze spółki jawnej są opodatkowane według ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, to nie można zastosować powyższego przepisu. Nie można zastosować tych samych zasad ustalania podstawy wymiaru składki zdrowotnej. Wówczas więc płaci się dwie składki zdrowotne i oblicza się je odrębnie (obowiązują odmienne zasady ustalania podstawy wymiaru składki dla opodatkowania według skali podatkowej i dla opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych). II. Pozarolnicza działalność gospodarcza + jednoosobowa spółka z – ile składek zdrowotnych? W tym zestawieniu na pewno wystąpią dwie formy opodatkowania. Dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych są przychodami z kapitałów pieniężnych (art. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), a jest to odrębne źródło przychodów od, chociażby, pozarolniczej działalności gospodarczej. Skoro przychody z jednoosobowej spółki z nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej, w ustawie zdrowotnej przewidziane zostały odrębne zasady ustalania podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne. Zgodnie z art. 81 ust. 2za ustawy zdrowotnej, podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne osób prowadzących działalność pozarolniczą wymienionych w art. 8 ust. 6 ustawy, nieopodatkowanych według skali podatkowej, podatkiem liniowym lub na zasadach właściwych dla kwalifikowanych praw własności intelektualnej, stanowi kwota przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw w czwartym kwartale roku poprzedniego, włącznie z wypłatami z zysku, ogłaszanego przez Prezesa GUS. Składka obowiązuje od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia danego roku kalendarzowego. Pomimo tego, że pozarolniczą działalność gospodarcza i prowadzenie jednoosobowej spółki z można byłoby potraktować jako dwie pozarolnicze działalności gospodarcze, o których mowa w art. 82 ust. 2a ustawy zdrowotnej, odrębne formy opodatkowania uniemożliwiają płacenie jednej składki zdrowotnej od sumy dochodów. W takim przypadku, przedsiębiorca powinien opłacać dwie składki zdrowotne: ⇒ z działalności gospodarczej składka będzie opłacana od dochodu. ⇒ z tytułu bycia jedynym wspólnikiem spółki z podstawę wymiaru składki będzie stanowić 100% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, włącznie z wypłatami z zysku, w czwartym kwartale poprzedniego roku. III. A ile składek płaci się w przypadku prowadzenia dwóch jednoosobowych spółek z Pozarolnicza działalność gospodarcza + dwie jednoosobowe spółki z Zgodnie z ustawą zdrowotną, jeżeli ubezpieczony opodatkowuje zyski kapitałowe i jednocześnie uzyskuje przychody z więcej niż jednego z rodzajów działalności określonych w ustawie zdrowotnej na potrzeby art. 82 ust. 3 i 4 tej ustawy, składka na ubezpieczenie zdrowotne jest opłacana odrębnie od każdego rodzaju działalności, w tym odrębnie od każdej spółki. Dla porządku zacytuję te przepisy: Jeżeli ubezpieczony, o którym mowa w art. 81 ust. 2z lub 2za, uzyskuje przychody z więcej niż jednego z rodzajów działalności określonych w ust. 5, składka na ubezpieczenie zdrowotne jest opłacana odrębnie od każdego rodzaju działalności, z zastrzeżeniem ust. 4. Jeżeli ubezpieczony prowadzący działalność pozarolniczą uzyskuje przychody z więcej niż jednej spółki w ramach tego samego rodzaju działalności, o której mowa w ust. 5 pkt 1-5, składka na ubezpieczenie zdrowotne opłacana jest odrębnie od każdej prowadzonej spółki. Ustawa zdrowotna wymienia następujące rodzaje działalności: – prowadzoną w formie spółki cywilnej, – prowadzoną w formie jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, – prowadzoną w formie spółki jawnej, – prowadzoną w formie spółki komandytowej, – prowadzoną w formie spółki partnerskiej. Zgodnie z literalną treścią ustawy, przedsiębiorca powinien opłacać aż trzy składki zdrowotne. Z działalności gospodarczej składka będzie opłacana od dochodu. Z tytułu bycia jedynym wspólnikiem dwóch spółek z powinny być opłacane dwie składki zdrowotne – odrębnie dla każdej ze spółek (w ramach jednego rodzaju działalności – prowadzonej w formie jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością). Podstawę wymiaru jednej składki zdrowotnej (w przypadku spółki z będzie stanowić 100% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, włącznie z wypłatami z zysku, w czwartym kwartale poprzedniego roku. W świetle poradnika ZUS podana przeze mnie odpowiedź nie jest taka oczywista. ZUS wyjątkowo wskazuje bardziej korzystne dla przedsiębiorców rozwiązanie. W przykładzie 22, w którym: Patrycja prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do CEIDG, a dodatkowo jest wspólnikiem w spółce jawnej i w trzech spółkach komandytowych […], Patrycja zobowiązana będzie opłacać składkę zdrowotna odrębnie od: ▪ dochodów ze spółki jawnej (zasady ogólne), ▪ przychodów z działalności indywidualnej (ryczałt), ▪ działalności w formie udziału w spółkach komandytowych – jedna składka od podstawy wymiaru stanowiącej 100% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w czwartym kwartale. Przychody ze spółek komandytowych nie są przychodami z działalności gospodarczej, podobnie jak przychody z jednoosobowej spółki z Pomimo uczestnictwa w trzech takich spółkach, Patrycja ma płacić jedną składkę zdrowotną. W przykładzie 23, w którym: Michalina jest wspólnikiem w dwóch jednoosobowych spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością oraz w dwóch spółkach komandytowych […], Michalina zobowiązana jest do opłacania składki na ubezpieczenie zdrowotne od każdego rodzaju pozarolniczej działalności (w tym od każdej spółki danego rodzaju) odrębnie. Dlaczego ZUS udzielił tak rozbieżnych odpowiedzi od literalnego brzmienia przepisu? Nie wiadomo. Napewno jednak jest to korzystniejsze rozwiązanie, a tym samym oczywiście jest pokusa z tych porad ZUS skorzystać. IV. Podsumowanie – ile więc tych składek zdrowotnych? Niestety, zasady opłacania składek zdrowotnych i ustalania wysokości podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotnej nie należą do najłatwiejszych. Co więcej, interpretacje i wskazówki ZUS wcale nie są pomocne. Jeśli masz wątpliwości, jak postąpić, polecam: – skontaktować się z ZUS albo – wystąpić z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej do ZUS lub Prezesa NFZ. Ten drugi sposób jest dla Ciebie bezpieczniejszy, ponieważ wydana interpretacja indywidualna jest wiążąca dla organów administracji publicznej, a więc przede wszystkim ZUS i NFZ, do czasu jej zmiany lub uchylenia. Jeśli masz pytania, potrzebujesz pomocy, indywidualnej konsultacji, napisz do mnie na adres: Photo by Edwin Andrade on Unsplash.
zasady podlegania ubezpieczeniom społecznym i zdrowotnym
